Einnig ef þið eruð með skemmtilegar hjólamyndir, fréttir eða aðrar tilkynningar sem eiga heima hér.
[email protected]
13.10.2013 14:40
Smá frá nöðrukoti
Það er oft gestkvæmt í nöðrukoti en staðurinn er í alfaraleið og margir flottir fírar sem mæta þarna það er að segja þegar kvikindið er í landi. Frá vinstri Siggi Óli, Jenni Rauði,Tói Vídó, Viðar Breiðfjörð, Sigþór Ingvars, Siggi Easy og Viggi Gúmm.
Gamli kominn með nýtt svart sett á Góldfingerinn og já nýja afturdepara og svo eru gommur af pökkum á leiðini.
Nú er bara eftir að prufa hvort Vængurinn verði eins mjúkur með nýju dempurunum. Kanski verður hann ekki eins svagur eins og sagt var um gömlu spítubátana.
Með tveimur flottum fírum af bestu gerð.
11.10.2013 20:44
Jæja Biggi minn, það kom að því.....
Brunapistill #7, og nú er það innrás frá Bretlandi
Norton Commando eina mótorhjól heimsins sem valið var fimm sinnum mótorhjól ársins í Englandi.
Rekja má sögu Norton aftur til ársins 1898 þegar James nokkur Norton byrjaði að smíða mótorhjól. James hafði mikinn áhuga á öllu sem fór hratt og var ekki lengi að slá hraðamet árið 1923 með hjóli sem náði 82.67 mílna meðalhraða á einni klst. og á einum km náði það 89.22 mílna hraða. Ári seinna var James komin með race hóp í nafni Norton. Það fylgdi Norton alltaf í gegnum árin að það var bara ekki hraðinn sem Norton hjólin voru orðuð við, nei líka frábæra aksturs eiginleika. Það var ekki fyrr en 33. árum seinna sem Norton hætti kappakstri og þá aðallega vegna "innrásar" fjölcylindra japanskra hjóla. Norton varð vinningshafi í 34 Tourist Trophy keppnum og tugum ef ekki hundruðum Grand prix akstursmóta. Af þessum keppnishjólum var Manx hjólið það frægasta, en framleiðslu þess hjóls var hætt 1963. Sex árum seinna kom það hjól sem við ætlum að fjalla um á markað þ.e.a.s. Norton Villiers Commando 750cc og það hjól varð strax vinsælt meðal kaupanda um allan heim. Hvað gerir Commando hjólið svona skemmtilegt, jú allir blaðamenn mótorhjólablaða þess tíma voru sammála um eitt það voru frábærir aksturseiginleikar og nær engin eftirbátur Triumph Trident sem var þó þriggja cylindra. Commando hjólið vigtar um 425 pund með bensíni og eitt af léttustum súperbækum þess tíma. Hjólið fer frábærlega gegnum beygjur án þess að ökumaður þurfi að taka mikið á hjólinu, bara horfa í rétta átt og hjólið eltir þá stefnu án átaka. Nær útilokað að láta nokkuð snerta, hvorki standpedala né púst. Það var aldrei hægt að láta hjólið "hrista" hausinn hvorki útúr beygjum né þegar snögglega var slegið af. Áseta var þægileg, jafnvel á kappakstursbraut og það breytti engu þó farþega væri bætt við. Þarna árið 1969 var hjólið enn með borðabremsum bæði að framan og aftan, en samt sögðu þeir sem prufuðu hjólin að frambremsa væri bara góð og þá jafnvel í neyðarhemlun, (innskot svona hægjur virka eins og ABS !!). Átak á frambremsu er létt og þarf í raun aðeins tvo putta til að taka vel á henni. Afturbremsa er sögð ágæt og hjólið hoppaði ekkert að ráði að aftan við stífa hemlun. Í samanburða prófi við CB Hondu, Yamaha, Kawasaki, Triumph ofl. varð Commando í fjórða sæti með vegalengd í nauðhemlun frá 65 mílna hraða, borðabremsur geta sko virkað. Fjöðrun er sögð góð bæði framan og aftan, sem kemur ekki á óvart miðað við það sem sagt eru um aksturseiginleika hjólsins. Nú er Biggi breti farin að brosa út að eyrum og aðallega útaf því að Honda er varla nefnd á nafn. Ein mesta nýjung þessa hjól eru útfærslan á mótorpúða kerfinu, sem einangrar mótor frá grind, kerfi þetta er kallað Isolastic, þetta kerfi kemur í veg fyrir titring uppí stýri, sæti og standpedala. Jú hjólið titrar í hægagangi og ekki er gott að sjá hvað er í baksýnisspeglum fyrr en hjólið er komið svona í 2500-3000 snúninga. Hjólið er í raun sett saman úr tveimur einingum með þessu kerfi. Þ.e. grind er ein eining, síðan mótor, gírkassi og afturgafall ein eining. Þetta kerfi sér einnig til þess að afturhjól og gírkassa tannhjól eru alltaf í línu. Í hægagangi titrar hjólið eins og stóðhestur fyrir utan merargirðingu (bara að endurtaka skrif erlendra blaðamanna), síðan er bara að taka aðeins í bensíngjöf og hjólið er eins og stóðhesturinn eftir að hliðið að merunum er opnað. Aðeins smá titringur uppí standpedala þegar komið er á góða snúning, en varla til óþæginda. En hugsanlega verða þessir gúmmí mótorpúðar (isolastic system) til leiðinda þegar þeir fara að slitna en það er síðara tíma vandamál. Commando hjólið er með 4. gíra gírkassa og með mjög góðum hlutföllum, í samanburða prufu voru öll önnur hjól með 5. gíra kassa nema þá Harley Sporster, ekki leiðum að líkjast. Kúppling er létt í átaki og ekkert snuð þó vel sé tekið á hjólinu. Þá er komið að því sem allir vilja helst vita þ.e. afl Commando hjólsins í raunverulegri notkun ekki bara tölur á blaði frá framleiðanda. ¼ míluna fór hjólið á 12.92 og náði Commando hjólið næst besta tíma á eftir Kawasaki Mach IV og þá aðeins 0.26 hærri tíma, en eins og áður sagt voru þarna Hondur, Ymmar og Tridentar, Sporster o.s.frv.. Endahraði mældist 103.21 mph. Prufuökumaður sagði hjólið aðeins vera laust við startið þ.e. náði ekki alveg nógu góðu gripi, hjólinu var snúið í 7000 rpm áður en skipt var (ég þarf að spyrja Bigga breta um þetta), en afl kemur inn við 3000 rpm. Sagt er að hraðamælir Commando hjólsins sé sá nákvæmasti af prufuðum hjólum, en ekki alveg hægt að segja það sama um snúningshraða mæli. Síðan mætti vera Trip stillingar möguleiki á hraðamælir því engin er bensínmælir. Hjólið er aðeins með kickstarti, það er sveif fyrir karlmenn til að setja í gang, rafstart var aðeins hugsað fyrir konur á þessum tíma !! (og hugsanlega enn). En því má bæta við að Norton Commando hjólið kom ekki með rafstarti fyrr en 1975 og þá var það kallað Rafmagnsaðstoð og virkaði yfirleitt ekki nema þegar hjólið var heitt og rafgeymir í toppstandi. En Commando hjólið fór yfirleitt í gang á fyrsta Kicki, jafnvel kalt þ.e. þegar búið var að prima blöndunga (eldri borgarar vita hvað er að prima blöndunga). Hjólið þ.e. mótor er sagður frekar hljóðlátur af tveggja cylindra breta að vera, en hljóð frá hljóðkútum er óborganlegt og frekar hávært, eina hjólið sem lét hærra var Mach IV Kawinn, var ekki Sporster þarna líka ?? Áseta er sögð nokkuð góð, en menn með stuttar lappir gætu lent í vandræðum, en sæti talið aðeins of mjótt. Með hjólinu kemur ágætis verkfærasett (ekki veitir af segja eigendur japanskra hjóla á þessum tíma). Bensíntankur er frekar lítill tekur um 2 ¾ gallon og aka má um 100 mílur áður en sett er á varatank. Málningarvinna er sögð mjög góð. Sjálfsmyrjandi olíukeðja þ.e. einhver tæknileg útgáfa frá olíutank (Kawasaki Z1 kemur uppí hugann) og sagt er að þetta sé bara ein. viðbót við olíuleka (mín orð !!) en tæknimenn Norton séu að leita leiða til að lagfæra þennan ágalla, því olíublettir eru alltaf fyrir neðan keðju þegar stöðvað er. Niðurstaða: Commando Roadsterinn er frábært mótorhjól og á mikla framtíð fyrir sér, þrátt fyrir stífa samkeppni frá Japan, með sínum fjögurra cylindra hjólum, með rafstarti, diskabremsum og svoleiðis dóti, því Commando hjólið var valið mótorhjól ársins fimm ár í röð í Englandi, engin hefur leikið það eftir, semsagt Breskt er best.
Óli bruni # 173
Hér eru svo spekkarnir,, greinilega suddatæki á sínum tíma og í dag einstaklega flott klassík.
09.10.2013 23:13
Meira af Kawasaki
Úr því að við erum komnir í Kawasaki deildina þá ætla ég að dusta rykið af þessari tveggja ára gömlu samantekt af skemmtilegu og áhrifamiklu hjóli í sögunni. ( síðasti alvöru Kawinn )
Kawaski GPz 900R
(1984-1996)
Kawasaki GPz900R (eða ZX900R Ninja eins og það hét á USA markað) árg. 1984
Mér hefur lengi langað til að setja saman smá grein á íslensku um eitt sögufrægasta mótorhjól seinni tíma, Kawasaki GPz900R.
"The godfather of superbikes"
Ég á sjálfur eitt slíkt hjól, árg. 1986 A3 model og er það í miklu uppáhaldi hjá mér. Enn þann dag í dag 27 árum eftir að 900 GPz-an kom fyrst á markað er þræl fínt að keyra það, þægileg áseta, ágætis kraftur og fínustu aksturseiginleikar þó svo að það haldi ekki í við nýju hjólin.
Í desember 1983, rúmlega áratug eftir að Kawasaki kynnti Z1 900 og tveimur árum eftir að þeir komu fyrst með GPz línuna á markað, kynntu þeir nýasta vopnið sitt fyrir mótorhjólaheiminum á Laguna seca kappakstursbrautinni í Bandaríkjunum, GPz900R fyrsta "NINJA-an".
Hjólið skilaði 115 hestöflum við 9500 sn/min(ca. 0,5 hö/kg), endahraða um 260 km/klst, og kvartmílutíma uppá 10:55 sek á 200 km/klst. Með þessu hjóli breyttist þýðing orðsins sportmótorhjól, hjólið kom svo á markað fyrir almenning í apríl 1984.
Tom Cruise við 1985 Gpz sem notuð var í TopGun myndinni.
Þetta
var fyrsta "superbike-ið" með vatnskælda 4.cylendra línuvél með fjórum
ventlum á cylinder.Tímakeðjunni var komið fyrir á vinstri hlið
vélarinnar og alternatorinn settur aftan við vélina , til þess að gera
vélina fyrirferðaminni og auðveldari til viðhalds. Vélin er svo burðarhluti af stellinu.
Þetta sama ár sannaði hjólið sig í Isle of Man TT kappakstrinum þar sem að þrjú lið notuðu 900 GPz-una í flokki óbreittra hjóla (TT 1984 Production 751-1500cc) og enduðu þau í sætum : 1, 2 & 5.
Hér
er mynd af hjólinu sem vann á Mön 1984,myndin var tekin 2009, hjólið
var aðeins notað í eina keppni og svo varðveitt ,ökumaðurinn var Geoff
Johnson meðalhraði hans í keppninni var 105,28 mílur (169,43 km/klst)
Hjólið var framleitt sem A1-A6 frá 1984-1989 með smávægilegum breytingum á milli ára, A7 modelið kom svo 1990, þá var búið að gera töluverðar breytingar á hjólinu og þá helst var önnur framfjöðrun, 17" framfelga (í stað 16"), betri frambremsur og smávægileg breyting á blöndungum. A8 modelið kom svo 1991-1996, þó ætlaði Kawasaki að hætta með hjólið 1994, en vegna mikilla eftirspurna framleiddu þeir hjólið einnig 1995 og 1996 áfram sem A8 model.
Hér er verið að prófa það á kvartmílu í des. "83 áður en það kom á markað
Kawasaki tók ákvörðun um að koma með nýtt hjól á markað í September 1980. Fyrsta prótótýpan var klár ári seinna. Loftkælt 6 cylendra hjól með tvöföldum yfirliggjandi kambásum (doch) og tveimur ventlum á cylinder, sem að uppfyllti þróunarmarkmiðið um öflugt en samt mjúkt hjól. Þó svo að hjólið hafi skilað 100 hestöflum þótti Kawasaki mönnum það of mjúkt og fyrirsjáanlegt, þannig að þeir hættu við þessa vél og snéru sér að því að þróa 4 cylendra línuvél með tvöföldum yfirliggjandi kambásum og fjórum ventlum á cylinder sem að hafði ekki verið reynt áður á sporthjólamarkaðnum. Þannig var prótótýpa nr.2 útbúin. Þetta hjól átti við hitavandamál að stríða, vélin var orðin of öflug til þess að vera loftkæld. Í lok ársins 1982 áratug eftir að Z1 900 kom á markað varð fyrsta vatnskælda prótótýpan að veruleika, 4.cyl. doch, 4 ventlar á cyl. Tímakeðjan var færð frá því að vera í miðjunni á milli cylenders 2 & 3 yfir í að vera á vinstri hlið vélarinnar, svo að vélin yrði minni um sig, þar að leiðandi léttari og gaf meira pláss fyri kælikerfið. Með þessari breytingu og það að alternatorinn var færður aftan við vélina (hann var upphaflega inní vinstri vélarhlíf vélarinnar líkt og í Z1) og að vatnskælingu var komið fyrir var langþráðum draumi um að smíða litla, létta og öfluga vél náð.
Nýja vélin var 5.kg.léttari (með vatnskassa og olíukæli) og u.þ.b. 30 hestöflum öflugri en Z1 vélin.
Á þessum tíma þótti stellið mjög nýstárlegt, þá sérstaklega vegna þess að aftara stellið (subframe-ið)var úr léttmálmi. Annað sem þótti merkilegt var að nota 16" framgjörð (svo að hjólið svaraði betur og hraðar í beygjum) einnig var AVDS kerfið á framdempurunum nýjung og afturfjöðrunin var svo kölluð UniTrak fjöðrun sem hafði reyndar verið þróuð á GPz750 og 1100 hjólunum. Svo var útlitshönnunin merkileg að því leiti að þetta er fyrsta "plasthjólið" sem kom á markað . Markmiðið var að hanna töff hjól sem á sama tíma tæki á sig lítinn vind.
Sú þróunarvinna tók langan tíma og tók hjólið miklum breytingum frá fyrstu hugmyndinni, en úr varð vel útlítandi græja sem að kom mjög vel útúr vindgangaprófunum. Markmiðinu var svo loks náð, mótorhjól sem var létt eins og 750cc og með kraft eins og 1100cc hjól.
Fyrstu árin var hjólið kraftmikið sporthjól sem að var öflugt og þægilegt jafnt á braut sem og á þjóðveginum, en þegar að árin liðu og framleiðendur héldu þróunarvinnunni áfram færðist 900Gpz-an í sportferðahjólaflokkinn.
Ég ætla að enda þessa stuttu samantekt mína á þessu merkilega hjóli á töflu sem að sínir hvernig hjólið breyttist á milli ára.
1984. ZX900A1 júní; hitamælirinn endurbættur, ágúst; afturbretti endurbætt(til að koma í veg fyrir að drulla safnaðist fyrir í loftsíuboxinu) blöndungar uppfærðir(til að auka bensíngjafarsvörunina á lágum snúning)
1985. ZX900A2 apríl; 6 af 10 cylendersheddboltum voru stækkaðir úr 10mm í 11mm
1986. ZX900A3 apríl; flauturnar endurbættar(plastið á þeim átti það til að bráðna) júní; efri boltinn í afturdemparanum var stækkaður úr 10mm í 12mm. ágúst; olíulagnir uppí heddið endurbættar(til að auka olíflæðið til rokkerarmanna) Nýju lagnirnar komu standart frá og með vélarnúmeri ZX900AE045399
1987. ZX900A4 júní; tímakeðjustrekkjari og sleði endurbættur.
1988. ZX900A5 óbreitt
1989. ZX900A6 júní; kælingu komið fyrir í gegnum blöndungana, og A1-A5 hjólin innkölluð út af þessari breytingu.
1990. ZX900A7 ; AVDS dempararnir hurfu,nýjir 41mm demparar settir í staðinn, nyjar felgur 120/70-17 að framan(var 120/80-16) og 150/70-18 að aftan(var 130/80-18),
fljótandi bremsudiskar að framan með tveggja stimpla dælum(í stað eins stimpils dælna),
stillanleg kúplings- og bremsuhandföng, einnig öðruvísi loftsíubox, krafturinn minnkaði úr 115hö. Í 110hö.
1991-1996. ZX900A8 óbreytt.
08.10.2013 22:44
Brunapistill #6
Það jafnvel væri gaman að fá pistla um sum þessara sögufrægra hjóla eins og 750 H2 Kawann og 1100 Súkkuna.
En hér að neðan er pistill um eitt magnaðasta hjól sögunnar. ( samt ekki HONDA )
Fyrsta súperbækið Kawasaki 900 Super Four Z1
Kawasaki's 900 Super Four Z1 did more than blow past Honda's CB750 in terms of performance, refinement and all-around ability.
It was the world's first superbike.
Hvernig er hægt að þýða ofangreint, í raun ekki hægt því verð ég að treysta enskukunnáttu þeirra sem nenna að lesa þetta, en það eru þó nokkrir íslendingar sem muna eftir komu þessa hjóls og einnig þeir sem eignuðust það og þeir sem enn í dag eiga svona hjól. Sagan hefst fyrir alvöru árið 1968 þegar maður að nafni Sam Tanegashima hjá Kawasaki verksmiðjunum, en Sam var yfirmaður hönnunar mótorhjóla hjá Kawasaki. Sam ásamt félögum sínum í deildinni höfðu verið í rúm tvö ár að hanna nýjan mótor og hjól, hönnun þessi bar nafnið N600. Stefnan var að gera þetta hjól að mestu byltingu heimsins í hönnun hjóla og átti að verða fyrsta fjögurra cylindra loftkælda hjólið með tveimur yfirliggjandi knastásum. Allt hafði gengið eins og í sögu og hjólið virkaði mjög vel, stefndi Kawasaki á að skella hjólinu á almennan markað snemma á árinu 1969, Kawa menn gengu um með bros á vör, heimurinn er okkar. En hvað gerist, jú Honda kemur með alveg nýtt hjól á 1968 Tokyo Motor showinu, það er fjögurra cylindra 750cc en þó aðeins með einum knastás. Allt í einu er allt breytt Kawa menn standa eftir með sína hönnun sem er bara orðin ósköp venjuleg, Honda er búin að slá þeim við með stæl. Svo Sam og félagar sögðu við skulum sko sýna þessum Hondu mönnum hvar Davíð keypti ölið, með því að smíða stærra, fullkomnara og aflmeira hjól en Cbinn, semsagt næsta Kawasaki hjól yrði Kóngur mótorhjólanna. En góðir hlutir gerast hægt svo Kawa menn ákváðu að vanda sig extra mikið og það tók nærri fjögur ár að ná þessu takmarki. Af hverju svo langan tíma, jú því að það var verið að breyta öllum verkferlum mótorhjólaframleiðslu Kawasaki á sama tíma. (lesa má betur um þetta í bók Micky Hesse's: One motto). Stefnan var að smíða svona alhliða mótorhjól, ekki bara græju sem fór hratt yfir eins og t.d. H1 og H2 "teygjubyssurnar" sælla minninga, Kawasaki virtist ekki alveg vera búin að gera upp hug sinn í því að smíða og selja hestöfl, eða heil mótorhjól með gott afl og góða aksturseiginleika. Frá upphafi var ákveðið að smíði nýja hjólsins þ.e. Z1 yrði byggð á heildarpakka, allt yrði að vinna saman. Aðalmaðurinn hjá Kawasaki á þessum tíma var Tanegashima og hann hélt þessari stefnu alveg til streytu. Það mætti alls ekki herma eftir öðrum og Ztan mætti alls ekki vera byggð á CB Hondunni þó það sé nær alltaf léttara að herma eftir eins og japanir höfðu gert í upphafi smíði stærri mótorhjóla og þar með Kawasaki líka og þeir sem muna eftir BSA/Kawa 650cc hjólinu sem leit alveg eins út og gamall breti nema að mótor lak ekki olíu! Nýi mótorinn ætti að vera svona yfirhannaður og "powerbandið" ætti ekki að vera efst á skala snúnings (RPM) mótors. Mótor ætti að vera mjög þýður frá hægagangi og upp. Kawasaki hafði náð sér í mikla þekkingu í fjórgengis vélum þegar þeir árið 1963 keyptu fyrirtækið Meguro sem var nær elsti mótorhjólaframleiðandi Japans. Aðalhönnuður nýju Z1 903 cc vélarinnar var Ben nokkur Inamura. Á þessum tíma spurðu margir afhverju Kawasaki væri að fara frá hönnun stærri tvígengismótora, jú markaðurinn er það sem ræður og einnig metnaður til að smíða fyrsta alvöru súperbækið og þar með eins og áður sagt King of Motorcycles (nú sé ég tár á hvarmi hjá nr. 1=sökknuður) og hljóð mótors yrði að vera á þann máta að engin myndi gleyma því hljóði. (sumar verksmiðjur hafa reyndar reynt að fá einkaleyfi á mótorhljóð !!). Útlit vélar yrði einnig að vekja eftirtekt. Síðan voru það auðvitað allar þessar grænu kerlingar (umhverfissinnar) í USA sem töldu að tvígengismótor væri verkfæri djöfulsins og ætti aðeins heima á öskuhaugunum. Kannanir í USA sýndu það einnig að megin áhugi kaupenda væri á fjögurra cylindra hjólum, halló hvað með Harley !! Á meðan þetta var allt í gangi þá héldu Kawasaki verksmiðjurnar áfram með þróun Z1 hjólsins og leyninafnið var nú T103 þ.e.a.s. 1968 síðan breytt í 0030 og enn síðar í 9057, endanlegt þróunarnafn var að sjálfsögðu New York Steak !! Nokkur 9057 hjól voru senda til USA til prufu og segir sagan að þessi hjól hefðu verið hjóluð til dauða af tveimur hópum af prufu ökumönnum. Þar má nefna menn eins og Byron Farnsworth, Gary Nixon, Paul Smart og Hurley Wilvert sem nutu þess í botn að aka þessu framtíðar súperbæki. Sumir prufutúrar voru allt að 5000 mílur. Einu raunverulegu kvartanir í þessum prufum var óhóflegt dekkjaslit sem og keðjuslit (sjálfvirk smurning !!). Farnsworth var sá fyrsti sem prufaði hjólið í USA og eini ameríkaninn sem fór til Japans til prufuaksturs á árinu 1971 og þar fór prufuakstur fram á bílastöðuplani vegna örðugleika að fá Mita brautina lánaða. Farnsworth sagði alltaf skoðun sína og kallaði hjólið vatnabuffaló þar sem hljóðkútar fóru alltaf í jörðina við smá halla í beygjum á þessu blessaða bílastæðaplani, svona stutt braut með alltof þröngum beygjum átti ekki við hjólið. Farið var síðan á Tsukuba brautina og hún reyndist líka ekki henta nógu vel. Prufuakstur var endanlega færður á Talladega Superspeedway og var það gert á árinu 1972 en sú braut var leigð í 30 daga. Þarna var Ztunni þrusað áfram hring eftir hring, með bensíngjöfina í botni nær allan tíma á allt að 140 mílna hraða (Honda hvað). Engar bilanir komu fram aðeins talað um stífa fjöðrun og svo smá "head" shake ef slegið var snögglega af bensíngjöf. Og Farnsworth sagði einnig að aðeins þeir hörðustu þorðu að halda hjólinu í botni allan hringinn !! Hann sagði einnig frá skemmtilegum sögu af japönsku félögum sínum sem vildu fá sér í glas á kvöldin og þar sem mjög heitt var í veðri þarna í suðurríkjum USA sátu þeir útivið þangað til löggan kom og sagði þeim til syndanna, fór með þá alla í "jailið" þannig að Farnsworth þurfti að borga þá út, ekkert má þarna í USA, bjóða þeim á Þjóðhátíð. Síðan var það á dögunum 13. til 15. mars 1973 að Farnsworth ásamt Yvon Duhamel, Gary Nixon ofl. mættu á Daytona brautina til að reyna að slá met Suzuki sem sett var 1968, en það met var jafnaðarhraði 90.11 mph í 2172 mílur. Kawasaki bætti meðalhraðan uppí 109.64 og 2631 mílur alls, á standard hjóli, síðan var sérútbúið/tjúnað hjól af Yoshimura og ekið af Duhamel ekið hringinn á meðalhraða einn hring 160.288 mph. Standard hjólið var sagt um 80 hestöfl um 15 hestöflum kraftmeira en CB 750 Hondan og Cycle world blaðið sagði hestöflin bara flæða á Zunni aflið bara endar aldrei !! En gleymum ekki þetta var fyrir langa langa löngu ! Til að halda sig sem lengst frá Hondunni var vélin með 66 X 66 cc mótor alls 903 cc og tveimur yfirliggjandi knastásum og fjórum 28mm blöndungum. Fjöldiska kúpling og fimm gíra gírkassi. Allt í raun yfirhannað eins og sagan segir okkur sé rétt, þannig að nota mætti hjólið í nær allt sem mönnum dytti í hug. Það eina sem var aðeins "flókið" á hjólinu var ventlastilling, þ.e.a.s. miðað við önnur hjól á markaðinum. Jafnvel ventlasæti voru hugsuð fyrir blýlaust bensín, þjappa var frekar lág sögð 8.5:1, vélaröndun var leidd að boxi að baki cylindrum, einfalt en virkaði. Þó að Ztan væri stærri en Hondan þá virkaði Ztan straumlínulagaðri og meðfærilegra. Málning var alveg einstök og enn í dag talin með þeim fallegri. Ztan varð strax í nóvember 1972 "mega hitt" í USA þegar það var kynnt. Mótorhjóla blaðamenn héldu einnig ekki vatni. Cycle Guide sagði hægt er að krúsa allan daginn á 120 mílna hraða í uppréttri stöðu (spurning með þessa blaðamenn). Og enn héldu blaðamenn áfram að dásama hjólið og sögðu það fullkomnasta mótorhjól heimsins og einnig það hraðskreiðasta og það væri eflaust mjög langt í næst alvöru mótorhjólið (innskot nú er maður einn sem á grænan Z1 1973 farin að gráta gleðitárum að hafa eignast það hjól, sem reyndar nr. 1 átti tugum ára fyrr). Það má lesa ótrúlegar setningar frá þessum tíma, skrifað af mótorhjóla- blaðamönnum. En samt má aldrei gleyma því að Honda var fyrst (erfitt að skrifa síðustu setningu !!).
Óli bruni # 173
In short, Kawasaki's 900 Super Four Z1, as it finally came to be known, was a revelation, a motorcycle that pointed the way to the future for virtually every other manufacturer on the globe. The direction was definitely toward performance, but it wasn't the harsh, demanding type that characterized Kawasaki two-strokes such as the Mach III and Avenger. Instead, it was a kinder, more civilized performance-but at an even higher level-and as inviting and inclusive as the two-strokes felt hostile and divisive to some.
Even so, the Z1 didn't quite generate the all-inclusive, big-tent appeal of Honda's CB750. There was still just a bit of an edge, a subtle feeling of Us versus Them. Where the CB750 had this wonderful malleable quality that allowed it to accommodate whatever role the owner had in mind, the Z1 wasn't quite as obsequious. It's not that the bike wasn't capable of such shape-shifting; it's just that the Z1's performance (especially the engine's) was so inviting and user-friendly.
Such qualities guaranteed Kawasaki's Z1 would be remembered as the motorcycle that ushered in the Superbike era-and cemented its place in history.
Flott og vönduð grein um geggjaða græju.
08.10.2013 22:38
Loksins loksins
Já sæll hvað þetta er töff.
Loksins loksins loksins til sölu á ebay.com alvöru Honda CB 750 sem búið er að breyta í alvöru hjól, verðið er viðráðanlegt
aðeins um $ 700 og nú er bara að verða fyrstur á suðureyjunni, veit ekki hvort tréspítan fylgi með !!!!
p.s. svo getur The godfather of Honda (Tryggvi) sagt okkur hvaða árgerð hjólið/mótor er.
08.10.2013 19:52
Netfangið okkar óvirkt..............
En ef þið viljið senda póst á okkur þá getið þið sent á [email protected] á meðan hitt er í dvala...
Kveðja stjórnin.
04.10.2013 10:53
Addi Steini kominn á Hondu CBX
Hér er Addi Steini við nýja hjólið sitt en hann tók sig til og verslaði sér Hondu CBX 1000 af árg 1979. Þetta er glæsilegt hjól hjá honum og full ástæða að óska litla bróður til hamingju með þetta. Addi Steini er búinn að vera á fullu í drullumöllurunum í nokkur ár en nú hefur drengurinn séð ljósið eins og Einar í Betel hefði sagt.
Hjólið er að langflestu leiti standard utan þess að það er komið með Kerker pústflækju sem er 6 í 1 eins og sjá má á myndini. En gamli er að missa sig á ebay og búinn versla grimt í Góldfingerinn gamla svo mikið hefur verið verslað að bókabúðin er búin að setja stopp á kvikindið.
02.10.2013 21:07
Brunapistill um Ducati.
Diavel krafta krúser frá já sjálfum Ducati
Hver hefði trúað því að Ducati ætti eftir að koma með krúser mótorhjól á markaðinn, því Ducati er þekkt fyrir allt annað en eitthvað sem virðist hugsað fyrir að bara sitja á og já bóna.
En Ducati er eins og önnur fyrirtæki í mótorhjólabransanum, þeir vilja ná til sem flestra og það er öruggt að þeir sem hafa efni á og langar í alvöru krúser þeir munu kaupa sér Diavel, eða réttara sagt djöfulinn, nei Diavel þýðir ekki djöfull á Ítölsku, sumir segja að þetta sé í raun fyrirfram ákveðin prentvilla !!! Þessi súperkrúser hugmynd er svo sem ekkert ný af nálinni, við sjáum fyrir okkur t.d. V-Maxinn (Diavel er reyndar nær 100kg léttari en Maxinn) og V-Rod o.fl. græjur.
Ducati myndi eflaust aldrei láta frá sér mótorhjól öðruvísi en fullhannað og með góða alhliða eiginleika, (ræðum ekki um frágang á rafmagni). En hvernig þeir hafa náð Dúkka með 240mm afturdekki í hóp mótorhjóla sem sögð eru "höndla" virkilega vel, ja það sýnir hvað þessi verksmiðja getur.
Diavel hjólið kom á götuna 2011 og blaðamenn mótor-hjólablaða sögðu að þetta væri mest "ögrandi" hjól frá upphafi frá Ducati og slái algjörlega við síðasta "nýja" hjóli Ducati sem var Multistrada 1200S hjólið.
Hvað er svona nýtt ? jú nær allt útlit, áseta, afl, akturseiginleikar og hljóð. Þó ótrúlegt sé þá er, köllum græjuna bara djöfulinn hér eftir og þó !, þá er hann með sömu grind og Multistrada hjólið og með sama 90 gráður V 2 1200cc mótor. Diavel hjólið kallar bara á athygli hvar sem það sést, þetta er svona alvöru krafta græja, eins og flottur vaxtarræktarmaður sagði ein blaðakonan og bætti við ja kannski líkara amerískum rugby leikmanni tilbúnum að taka af stað í fullum herklæðum, allt sampakkað en um leið og hann fer af stað já passið ykkur bara.
Framdemparar eru 50mm frá Marzocchi og eru sagðir stillanlegir. Eins og áður sagt þá er mótor sá sami og í Multiströdunni, en Dúkkamenn ná miklu meira útúr mótornum, hestöfl eru gefin upp 162 við 9500 snúninga og togið er 94 fet pund á 8000 snúningum, miðað við 150 hestöfl og 87,5 hjá Strödunni.
Þessari aukningu ná þeir með öðru pústkerfi og inntaki á beinu innspýtinguna o.fl. Gírkassi er sex gíra og er sagður hefðbundin Dúkki.
Mótor er tengdur gírkassa með Slipper kúpplingur, ekki dónalegt það, hægt að gíra niður hressilega. Bensíntankur tekur um 17 lítra og er vel falinn ef segja má svo. Öll ljós á hjólinu eru LED ljós. Sætishæð er sögð 30.3 tommur og sæti sagt þægilegt.
Hjólið er með nokkuð hefðbundnum Dúkka afturgaffli þ.e. á einum armi, þannig að önnur hlið afturfelgu sést vel. Þyngdardreifin milli fram og afturhjóls er í hlutföllunum 50.8/49.2, en breytist að sjálfsögðu ef farþegi er með.
Prufuökumenn segja að hjólið sé frábært í akstri og "höndli" virkilega vel sem er ótrúlegt miðað við stærð aftur-hjólbarða 240/45/17 frá Pirelli, jafnvel í þröngum beygjum. Pirelli framleiddi þennan hjólbarða sérstaklega fyrir Ducati með þetta hjól í huga.
Allt kemur þetta skemmtilega á óvart miðað við útlit hjólsins, þetta er ekki bara krúser heldur hörku sporthjól.
Hægt er að halla hjólinu í beygjum um 41 gráður áður en fótpedalar rekast niður. Hjólið kemur í nokkrum útgáfum og þá er Carbon hjólið sérstaklega flott.
Þrátt fyrir beina innspýtingu er hægagangur í kringum 1000 snúninga og hefðbundið kúpplings Dúkka skrölt heyrist ekki, en hið þekkta Dúkka hljóð er enn á sínum stað.
Eitt af því fáa sem prufuökumenn kvörtuðu yfir var afturfjöðrun og þá sérstaklega þegar tekið var hressilega á hjólinu útúr beygjum, þá vildi slá saman, en afturfjöðrun er frá Sachs. Að framan eru tveir fljótandi bremsudiskar og bremsudælur eru frá Brembo (Monobloc) og eru bremsur sagðar með því betra á markaðinum. Hjólið er svo sem engin léttavara en samt með léttari "krúserum" vigtar 463.5 pund.
Og hverjum myndi ekki langa í einn Diavel, allavega væri ég sko ekki á móti því að eiga einn sérstaklega eftir að hafa sest á einn í Þýskalandi 2011, já reyndar á þrjá í umboði einu.
Er ekki komin tími á einn svona, það eru þó nokkrir Dúkka aðdáendur sem og eigendur á Íslandi, hver þeirra verður fyrstur ??!!
Stolið og stílfært af netinu.
Óli bruni
ps, Djöfull öfunda ég nú Óla að hafa 3 klof og geta prufað 3 Dúkka en svona að alvöru " Flottur pistill þetta að vanda hjá þér Óli minn.
01.10.2013 20:06
Rakaheldar græjur frá Japan
Í árana rás hefur Hondum verið sundriðið með góðum árangri eins og myndin sýnir glögglega, þótt Hondan sé að mestu á kafi og fullri ferð í Islenskri á þá blasir Honduvængurinn á bensíntankanum vel við upp úr ánni þetta var leikið um miðjan sjöunda áratuginn og er ekki málið í dag enda Honurnar bara betri í dag. Pælið í því 1964 módelið af 300 Hondu á skriðsundi og á þessum árum tóku Bretarnir ekki EITT púst þótt hamast væri á kikkinu ( Ekki höfðu þeir rafstart greyin ) Ástæðn var einföld það var raki í loftinu og það dugði til að Lúkas gamli varð kvefaður og gat ómugulega tendrað neista með blautan kveikjubúnað og sultardropa í nebbanum. Svo málshættirnir eiga fullt erindi enn. Tökum tvo góða "Honda still going strong " " Honda four Ever" nó er enn til af góðum frösum enda góðar græjur. Það er því greinilega erfitt að slökkva neistann á Hondu jafnvel þótt menn séu atvinnuslökkvarar Ha ha...
01.10.2013 00:56
Brunapistill #5
Norton endurfæddur með Commando 961
Segja má að sá fyrsti sem reyndi að viti að koma Norton aftur á spjald sögunar aftur hafi verið ameríkani að nafni Kenny Dreer, nánar tiltekið í Oregon fylki í USA. Kenny var alvöru Norton aðdáandi (skiljanlega) og þekktur fyrir að gera upp Norton hjól og gera þau miklu betri en orginalið. 961 hjólið var hans hugmynd þ.e. hvernig nútíma Norton ætti að líta út og virka. Kenny ætlaði sér að smíða alvöru tveggja cylindra mótorhjól, en að fjöldaframleiða hjól er allt annað en að gera upp einn og einn Norton. Kenny smíðaði nokkur hjól en þetta náði aldrei neinu flugi. Það er síðan enskur maður að nafni Stuart Garner sem kaupir nafnið og grunnhugmyndina. En Stuart þurfti í raun að endurhanna hjólið frá grunni og fékk til liðs við sig nokkra góða menn t.d. Simon Skinner sem hafði verið hönnuður hjá nýja Triumph firmanu. Simon tók málið í sínar hendur í hönnuninni en þó með grunnhugmyndina sem fyrirmynd frá Kenny Dreer. Mótorinn er tveggja cylindra loftkældur með olíukæli, með tveimur ventlum á cylindra, með undirlyftustöngum (já eins og Harley) þjappa sögð 10,1:1.Mótorinn er sagður 88mm X 79mm, 961cc, með counterbalance til að hrista ekki tannfyllingar lausar (látum Harley um það !!). Með beinni innspýtingu og sagður um 80 hestöfl við 7700 snúninga, mjög mikið tog um 90nm við 5200 snúninga, gírkassi er fimm gíra. Full lestað þ.e. með bensíni og olíu er hjólið sagt 205 kg. Mótorinn er sagður yfir hannaður, sem sagt hugsanlega hægt að bæta verulega við hestaflatöluna. Hjólið er sagt mjög breskt í útliti en þó má sjá smá ítala í því líka, ljósmyndir segja sitt um það. Hægt er að fá hjólið í nokkrum útgáfum t.d. með Öhlins innverted fram og afturdempurum og að sjálfsögðu stillanlegum, fjöðrun er sögð "sportleg" sem sagt stíf/hörð. Frambremsudiskar eru tveir 320mm og Brembo caliberar, alvöru framendi og bremsur virka mjög vel, en nokkuð næmar. Felgur eru 17 tommu, bensíntankur tekur 17 ltr. Hjólið er sagt "höndla" eins og alvöru sporthjól, fer vel inní beygjur og mjög létt í hreyfingum á ferð, en aðeins versna málin t.d. á bílastæðum, sætishæð er sögð 32 tommur. Þrjár típur eru til af hjólinu 961 cafe racer, 961 SF og 961 Sport. Gerður er samanburður við Ducati Sport Classic og stendur 961 uppúr í þeim samanburði. Einnig má sjá á netinu prufu á 961 og Triumph Bonneville, en þar stendur Norton sig betur í flestu, líka verði því hann er um helmingi dýrari en Bonníinn, maður þarf alltaf að borga fyrir gæði segja sumir, en Norton 961 er að mestu handsmíðaður og í dag þarftu eflaust að bíða lengi eftir nýju hjóli, sagt er að sumir séu enn að bíða eftir sínu hjóli frá fyrstu pöntun. Hjólið er allavega með því flottara sem komið hefur á götuna í mörg ár þ.e.a.s. í þessum cafe racer stíl, en skoða má Triumph Thruxton til samanburðar. Englendingar eru að gera flotta hluti þó þeir gerist hægt. Nú er bara að sjá hver verður fyrstur til að fá sér nýjan Norton 961, kannski verður það maður einn sem býr að Skólavegi í Vestmannaeyjum sem kaupir fyrsta nýja Nortoninn, því eins og allir vita þá er breskt best. Sjá nánar um Norton Commando 961 á: nortonmotorcycles.com
Óli bruni # 173 (hugsanlega áður birt í blaðinu Kickstart)
29.09.2013 22:16
Honda
Öll setjum við okkur markmið í lífinu, og nú hefur Tryggvi sett sér nýtt markmið....
Að eignast svona græju......
Eldra efni
- 2024
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2023
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2022
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2021
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2020
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2019
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2018
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2017
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2016
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2015
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2014
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2013
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2012
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2011
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2010
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2009
- Desember
- Nóvember
- Október
- September
- Ágúst
- Júlí
- Júní
- Maí
- Apríl
- Mars
- Febrúar
- Janúar
- 2008
- Desember
- Nóvember