M.C. Drullusokkar Stofnað 04.05.06.

Hvetjum félagsmenn til að senda inn myndir af sér og hjólunum sínum í félagaskrána.
Einnig ef þið eruð með skemmtilegar hjólamyndir, fréttir eða aðrar tilkynningar sem eiga heima hér.
[email protected]

Færslur: 2014 Febrúar

28.02.2014 18:47

trailgræjur frá Bretanum.




BSA Victor 500 cc eitt nýtt kom svona hingað til Eyja árið 1972 og átti það þá Sigurjón Sigga á Freyjuni. En hjólið er enn til hér og hefur verið í bútum í ein 30 ár.



Hér er önnur mynd af 500 Victornum.



Það hefði verið nær að flytja inn nokkur svona Triumph Trophy Trail 500cc tveggja strokka græju sem hefði sómt sér vel ásamt SL 350 Hondunum sem voru alsráðandi upp úr 1971. En ekkert svona hjól var flutt inn á klakann.

26.02.2014 20:46

Gæjalegar græjur.




Flottur sendibíll þetta hjá Bretanum.



Hér eru Torfi gull og sonur að spá í sendaran enda góður fyrir kóngafólk.



Flottur Panther þarna með hliðarvagni að sjálfsögðu.



Það væri ekki amalegt fyrir Bigga að láta skutla sér á ball fullum í hliðarvagninum.





600 cc vélin í Panthernum 1 cylindra með tveimur útblastursgreinum skilaði honum og hliðarvagninum vel áfram enda mikið notað af venjulegu fólki í Englandi sem fór t,d út að versla Fish and Chips.

25.02.2014 21:47

Gamli enn að.


Enn er sá gamli að paufast við afturhjólið á CB 750 þótt komin sé fast að sextugu. Mig minnir að hér áður fyrr taldi maður gamla menn á þessum aldri alveg búna á því.



Þessar myndir eru frá því á sunnudaginn síðasta og eru hjólið og ökumaðurinn samtals 97 ára að aldri.



Gamli er í skýjunum yfir aflinu í Æskuástini og hlakkar mikið til að fara í sex cylindra Honduna hans Adda Steina en verður það ekki vonbrygði fyrir alla 50 CBX eigendurna á Islandi ef gamall kall á gamalli 750 Hondu tekur Náttröllið í alvöru spynu ? En þetta er ekki búið enn svo við sjáum bara hvernig til tekst, samt hef ég fulla trú á þeirri litlu.


23.02.2014 19:24

Honda Monkey 50 cc




Honda cz 100. 50 cc monkey bike sem gaman var að sjá á safni Sammy Miller í Englandi. Eitt svona tæki kom til landsins á sínum tíma og kom það nýtt til Eyja árið 1967.



Gaman væri að fá söguna hjá Steina Tótu þegar hann stal græjuni 12 ára gamall og eigandinn náði að hlaupa hann uppi úti í hrauni en ég held að Steini hafi náð að komist undan á hlaupum en eigandinn Lilli Guffa endurheimti græjuna sína.

21.02.2014 21:42

Notað grams í Bristol


Tók nokkrar myndir af skransölum sem ávalt fylgja svona sýningum eins og í Bristol. Jú það sem er kanski drasl fyrir sumum getur verið gull fyrir öðrumog margt þarna sem hægt er að versla en skoðum bara myndirnar sém ég tók.



Hér er gamall Matchless árg 1948 til sölu.



Og eitt Triumph T 110 til uppgerðar.



Nóg var af Nöðruleifum þarna.







Harley tankar í kippum.



Harley mótor sem skorinn hafði verið úr grindini.



Hlífasett á Hondu Gold Wing 1000.





Þessi var með helling af Triumph, BSA og Norton mótorum til sölu svona einskonar Jói mara þeirra Englendinga. En þarna virðast þessir sem sennilega eru feðgar að rífa í sig skyndibitann svo þeir rífa meira en bara mótorhjól blessaðir.

20.02.2014 19:49

Hmmmm


20.02.2014 19:39

Tryggvi við komuna heim....

Þessi mynd náðist af #1. við komuna heim á suðureyjuna.

Úff dýr bensínbarkinn sem ég fékk í Honduna,,,, en það er gott að vera kominn heim.

Myndin er hér í seríunni frá Bristol, en var það alger misskilingur í mér að hún væri tekin í Bretlandi, því þetta er á Herjólfsbryggjunni eins og allir sjá.

En svona rétt í lokin, þá er smá getraun.

Hvað kostaði bensínbarkinn í heildina ?

Sá sem er næst réttu svari fær happaþrennu og hamborgarasósu frá Tryggva.


18.02.2014 23:11

Færeyjaferð..........



Nú eru nokkrir Drullusokkar að plana Færeyjaferð, planið er að fara frá Seyðisfirði þann 10.júlí. Bergur Guðna # 136 og Maggi á Drangavík #154 eru búnir að vera að plana túrinn og greinilegt er að Maggi ætlar ekki að lenda í sama veseni og Huginn á Huginn VE lenti í í bensínstoppi í Færeyjum því að hann ætlar að taka vélstjórann sinn með sér, þ.e.a.s. Gunna Jóns #178. En ef fólk hefur áhuga á að fljóta með þá er bara að heyra í þessum eðalgaurum.

18.02.2014 18:31

Meira frá Bristol




Hér er Royal Enfield 750 Interceptor græja en það voru síðustu alvöru hjólin sem Royal framleiddi í Bretlandi en verksmiðjan lokaði árið 1971.





Hér er annar Royal Enfield Inteceptor 750 cc


16.02.2014 22:13

Ferðasagan.



Jólasveinar einn og átta (uss jólin löngu liðin)= Ferðalag Drullusokka, Gaflara sem og Þverhausar til Bestalands = Englands !!!

 

Fyrir ekki alllöngu héldu á stað til Englands níu "jólasveinar" frá ýmsu stöðum á Íslandi t.d. Selfossi, Vestmannaeyjum, Garðabæ, Hafnarfirði og Reykjavík, margir þeirra meðlimir í Drullusokkum, Göflurum og að sjálfsögðu Þverhausum. Ferðin hófst um miðja nótt á föstudegi og þar sem þessir snillingar búa á hinum ýmsu stöðum var farið á nokkrum bifreiðum til Keflavíkurflugvallar, já aðallega að tryggja að nóg pláss væri við heimkomu, því sumir ætluðu að kaupa sko heilan helling. En byrjum á upphafi sögunnar af hverju England um miðjan vetur og allt að rigna í kaf !! Jú einn öflugasti bretaáhugamaður Íslands (Hjörtur) sagði mér (Óli Bruni) frá mótorhjóla og sölusýningu í Bristol sem hann hafði heimsótt áður. Síðan bætast við tæmerinn (Hilmar) sem reyndar komst ekki, Speedie (Torfi gull), maður nokkur sem kenndur er við Bacon (Tryggvi).

Reyndar var reynt við tvo aðra suðureyjabúa, þá Bigga Breta og Darra, en hvorugur fékk leyfi frá ektamaka, ja reyndar annar, hinn ætlaði sér að bræða loðnu í tonnavís !! Gullsmiðurinn (blikksmiður) sá fljótlega að það myndi aldrei ganga að mega bara vera með eina ferðatösku undir varahluti !! Svo hann bauð syni sínum Frey, reiknaði meira og sá að það myndi ekki duga að bæta við einni tösku, svo nú upphófst leit  að fleirum. Næsta fann gull/blikkarinn tvo öðlinga sem og hrausta menn til að bera þeir eru Heimir yfirdrullumallri Íslands og eigandi að gasverksmiðju (hugsanlega útskýrt síðar) og Ölgerðarbóndi einn að nafni Októ (átti einu sinni Harley sælla minninga!!). Eitthvað vantaði í hópinn svo undirritaður fór að huga að málum með það í huga að gott væri að blanda bílahuga í þennan hóp og hver er númer eitt í því á landinu jú Sigurjón Kvartmílumaður Íslands, maður (já bara til ein tegund af bílum) og einnig Gaflararáðamaður númer eitt. Svo er það sá síðasti sem bættist við hann keypti farmiða með ódýrara flugfélagi, tíu mínútum fyrir brottför, hann Smári sem þekktur er fyrir að pólera og pússa.

Ferðin gekk áfallalaust fyrir sig til Bestalands. Síðan tók við smá ferðalag að bílaleigu, eftir smá bið eftir Smára, því hann þurfti að ferðast með lest frá ódýra flugfélaginu til okkar og já lestin hans bilaði. Á bílaleigunni voru teknir tveir FIAT átta manna bílar, því þá svona stóra bíla myndi einhver spyrja !!?? Jú allavega þurfti mikið pláss fyrir varning í annarri bifreiðinni= Gull/blikk. Fiat af hverju Fiat ?? jú Fiat á allt sem heitir Mopar (svipuð gæði!!) og þessu réði Mopar maður nr. 1. Skipt var niður í bifreiðar eftir þroska, aldri, gáfum og magni hárs á höfði og dæmi nú hver fyrir sig. En skipting var eftirfarandi: Hjörtur, Tryggvi, Sigurjón og Óli í einni, Októ, Smári, Heimir, Torfi og Freyr í hinni. Fyrsti viðkomustaður var ACE café í London, þar sem hittum fyrir eiganda staðarins Mark Wilsmore og allir vildu mynd með honum, sumir fengu aðrir ekki, held að það hafi snúist um hvaða mótorhjól menn áttu !! Þessi staður er að sjálfsögðu sá staður sem allir mótorhjólamenn (konur) eiga að heimsækja, því saga þessa staðar er mjög löng en kannski ekki mjög löng á þessum stað. En ég ætla ekki að ræða um matinn (ala shit hamborgarar) !!! Hann hafði þau áhrif að í annarri bifreiðinni var mjög mjög mikið um vissa gasframleiðslu. Nú var tekin stefnan í tvær áttir þ.e.a.s. í þeirri bifreið sem ætlaði sér ekkert að versla var stefnan tekin á Bristol, en í innkaupabifreiðinni var stefnan tekin á Ace Classic's, en þar ætlaði Gull/blikkarinn að ná sér í: bensíntank, grind, mótor, bretti, felgur, púst og eitthvað smávegis annað !! Áður en lengra er haldið þá verður að koma því einu að Hr. Bacon var búin að skýra hópinn í innkaupabifreiðinni og nú skildi hann heita Coneheads sem síðar var breytt í Dickheads þar sem Kónar voru ekki ánægðir með nafngiftina. En þeir skýrðu minn hóp Hringvöðvana. Allavega við Vöðvarnir vorum ekki búnir að aka lengi frá Ace Café þegar neyðarkall barst frá Dickheads, leiðsögutækið (GPS tæki sem bruni lánaði þeim án ábyrgðar) virkaði ekki lengur og þeir væru strandaglópar og við yrðum að snúa við til að bjarga þeim. Var þeim bent á að þeir væru með ca. 4-6 snjallsíma í Dick bílnum sem allir væru með leiðsögu "appi". Ekki heyrðist meira frá þeim, en þeir komust að því að leiðsögutækið var í lagi en FIAT (Mopar) var bilaður og því þurfti að fá nýjan FIAT og allt tók þetta tíma þannig að aumingja Gull/blikkarinn komst ekki til Ace Classic´s þann daginn. Vöðvarnir mættu snemma á hótelið í Bristol, fengu sér smá lúr (aldur) fyrir matinn, Dickarnir komu ekki fyrr miklu miklu seinna á hótelið.

Dagurinn var tekin snemma næsta dag (dagur 2) þó aðeins þyrfti að bíða eftir Gull/blikkara, er bara þannig að sumir þurfa að sofa meira en aðrir. Vöðvarnir voru mættir fyrstir að venju á sýningarsvæðið en sýning þessi er kölluð The Carol Nash motorcycle show, en þarna eru sýnd alvöru mótorhjól (bresk) af eldri gerðinni sem og að seldir eru hinir ýmsu hlutir fyrir mótorhjólamenn, bæði nýtt og notað. Þarna vorum við í raun komnir til himnaríkis, ja allavega þeir sem eiga alvöru mótorhjól!!! Reyndar reyndust þarna innanum nokkrir hrísgrjónabrennarar, en nær ekkert til sölu í þá og Hr. Bacon var hálf daufur yfir þessu, en það rjáltaði af honum því hann er gamall breta aðdáandi sem og eigandi, en hann heyrðist samt segja mjög mjög mjög oft David Silver, sem er mótorhjóla "shjoppa" á austurströnd Englands (en meir um það síðar) sem selur alla hluti í eina hjólið á suðureyjunni: HONDU. Lítið sá maður af Gull/blikkaranum því hann fór hratt yfir og hlóð í poka eins og engin væri morgundagurinn (aumingja Freyr), maður hefur ekki séð svona, jú kannski þegar stóðhest er hleypt inní gerði með merum í látum. Við hinir ALLIR skoðuðum bara mótorhjól í rólegheitum. Í lok dags grátbað póleraður Dickari okkur Vöðvana um leyfi til að fara með okkur frá sýningarsvæðinu því það væri ekki lengur pláss í Dickara bílnum=varahlutir frá margnefndum Gullsmið. Naut hann ferðarinnar frá sýningu að hóteli með viðkomu á "pöbb" og sagði að það væri miklu betra andrúmsloft í Vöðva bílnum (Heimir).

Hópurinn allur fór svo saman út að borða á svokölluðum Ítölskum stað og það var hraustlega tekið til matar síns og við fengum óvænta heimsókn frá enskum hjólamanni honum Ian, en hann er vinur Brunans í Englandi. Ian þessi hafði ekið alla leið frá London (2 ½ klst) til að færa Brunanum eitt stk. stýri, semsagt a.m.k. fimm klst. akstur fyrir eitt stýri !! Bruninn er jafn ruglaður og Gullsmiðurinn !! Góður matur ja spurning hvernig á það er litið en sumir þurftu að fá sýna steik eldaða tvisvar. Svo kepptust allir um að fá að borga fyrir hópinn svo að peningar flæddu um allt.


Sunnudagur og seinni dagur sýningar runnin upp og hver er mættur fyrstur í morgunmat, jú innkaupastjóri ferðarinnar. Mættir á sýninguna á skynsamlegum tíma og tekin góður hringur og hjól skoðuð betur, en sumir héldu áfram innkaupum með fjóra aðstoðarmenn í humátt á eftir= BBB sem er: Borga Bera Bíða !! Vöðvarnir sáu fljótlega að það yrði að ná meira útúr þessari ferð heldur en einni sýningu, svo þeir héldu sem leið lá í átt að sýningarhöll Sammy Miller, en Sammy er einn frægasti mótorhjóla ökumaður Englands og þá bæði í drullumalli og á götumhjólum. Mig minnir að hann hafi unnið a.m.k. 1200 drullumallarakeppnir og nokkur hundruð götuhjólakeppnir. Dickurunum var boðið með, en þeir sögðust ekki getað yfirgefið innkaupastjórann, hann gæti aldrei borið þetta allt einn og væri rétt að komast í stuð um hádegisbilið. Hvern hittum við inngang sýningarinnar jú sjálfan Hr. Miller, mig grunar að Hjörtur hafi hringt í hann því þeir hafa tekið tal saman áður á annarri sýningu. Nú upphófst mikil myndataka með Sammy og kynningu hópsins og það kom fljótlega í ljós að hann þekkti þessa Íslendinga alla, yes Mr. Bacon yes I know him he is in love við Honda, Oh mister Mopar yes he drives a Roadrunnar, yes Mr. Bruni he makes good bikes bad, and of course Mr. Hjörtur he is the best mecanic in all of Icealnd. Síðan voru Vöðvarnir leiddir undir einkaleiðsögn um allt sýninguna sem samanstendur af 400 hjólum og öll gangfær nema 7 (eitt af þeim eru úr tré). Við fengum að fara inní það allra heilagasta, þar sem var verið að gera upp hjól sem og hjól sem biðu uppgerðar, já svo fengum við áritaða bók um æfi Sammy, já erfitt að toppa þennan dag. Degi lauk með sameiginlegum mat þar sem rætt var um viðburði dagsins sem og innkaup sumra.


Síðasti dagurinn í Bestalandi og nú var Hr. Bacon mættur fyrstur í morgunmat og sagði bara tvö orð aftur og aftur og aftur: Davið Silver-David Siler !! Og til að komast sem fyrst til Hr. Silver sem selur HONDA HONDA HONDA ákvað Hr. Bacon að taka lestina þessa löngu leið frá vesturströndinni að austurströndinni. Taldi að þessi Fiat (mopar) drusla myndi aldrei komast á áfangastað nógu tímanlega, nei hann ætlaði sko með hraðlest til David Silver og ekkert röfl. Þannig að við kvöddum Hrr. Bacon með tár í augum á lestarstöðinni í Bristol, en hann brosandi útað eyrum með glampa í augum því nú skildi sko versla einn bensínbarka í CB750. Fer ekki sögum af þessu ferðalagi Tryggva fyrr en síðar. Dickarnir tóku stefnuna á London en innkaupastjórinn ætlaði sko að fara til Ace Classic´s sama hvað gengi á, þar biðu hans mikið magn varahluta. Vöðvarnir héldu í sömu átt með það í huga að fara í eina elstu mótorhjólabúð Englands Reg Allen en hana hefur Bill Crosby rekið í yfir fimmtíu ár á sama stað. Það var meira en fróðlegt að hlusta á hann og Hjört tala saman, í búðinn hjá Bill var eitt stk. Triumph sem er eina sinnar tegundar í heiminum. Bill sagði okkur frá mótorhjólasafni London Motorcycle Museum sem hann á stóran hlut í og þangað var haldið og þar voru til staðar mörg einstök mótorhjól t.d. fyrsti Triumph Tridentinn kallað P 1 og eitt BSA Rocket Three með yfirliggjandi knastás, já og mikið af öðrum hjólum, en engin japani.

Dickarnir fóru eins og áður er sagt til feðgana sem reka Ace Classic´s og fengu góðar móttökur, reyndar ekki furða því heyrst hefur að þeir séu að halda í heimsreisu með öllum fjölskyldumeðlimum, eftir heimsókn innkaupastjórans. Dickunum var meira segja boðið í mat, sem eins og menn vita sem reka fyrirtæki að það er bara skrifað á kostnað !!! (öfund Vöðva). Svona okkar á milli þá fór sonurinn á Ace Classic´s alla leið heim til sín til að ná í bensíntank fyrir innkaupastjórann, tankur þessi er sérstakrar gerðar og mjög fágætur og þeir búnir að eiga hann í mörg ár, en hvað gera menn ekki fyrir extra extra góða kúnna !!!

En hvað varð um Mr. Tryggva Þverhaus (já líka Drullusokkur og Gaflari), hringt var í hann reglulega og spurt um ferðalag hans til að kaupa bensínbarkann, en svona til gamans þá hefði ferðalag þetta á bíl tekið um 8-9 klst. þ.e.a.s. frá Bristol til David Silver og aftur til baka á Heathrow flugvöllinn ef ekkert væri stoppað. En svona alvöru þverhausar og Honduaðdáendu telja svona smá ferðalög ekkert eftir sér. Tryggvi sagði okkur reglulega að ferðin gengi vel og hann væri í góðum félagsskap (ekki með okkur Vöðvum). Síðan fréttist af honum á leið til baka með bensínbarkann og hann nálgaðist London hratt sem og flugvöll. Leifarnar af Vöðvagenginu mætti tímanlega á flugvöllinn, farið var um fríhafnarsvæðið og smá innkaup og síðan borðað, en engin Tryggvi. Nokkru áður en farið var í átt að landgangi sjáum við í verslun einni, þ.e.a.s.  þessir þrír Vöðvar, svona leikfangadýr sem hangir í bandi og flýgur í hringi, dýr þetta er aldrei með vængi en þykir óvenjugott verkað í morgunmat (Bacon), en þetta dýr var með vængi og við sáum að það væri alveg óhugsandi að kaupa ekki dýrið og færa Tryggva það að gjöf, svona til að gleðja hann eftir langt og strangt ferðalag þvert yfir England og til baka. Eftir kaupin á dýrinu þá ákváðum við að það yrði skilyrði að dýrið yrði hengt upp í Honduheimum á suðureyjunni. Við allir bæði Dickarnir og Vöðvar fórum um borð í flugvélina, en engin Tryggvi enn, smá séns því hurð hafði ekki verið lokað, en svo fór að flugvélin hélt heim á leið til Íslands án Tryggva og við vorum allir sammála því að hann hefði verið handtekinn í vopnaleitinni vegna bensínbarka. En það eru bara hetjur og þverhausar sem leggja svona ferðalag á sig til að ná í einn bensínbarka. Heyrst hefur að Tryggvi sé komin til síns heima (tapaði reyndar af Herjólfi líka) og bókabúðin hleypir honum örugglega aldrei aftur til útlanda og nú bíðum við allir/öll spennt eftir ferðasögu ala Bacon.

Ég vil þakka öllum ferðafélögum fyrir frábæra ferð og væri til í að fara með þeim öllum aftur á morgun.

Mr. Senior, Ace borgara dúddinn og Roadrunnerinn.



Bacon-píparinn greinilega ánægpur með bikið í Bretlandi.



Jæja Óli fann þá alvöru mótorhjól,, ég gruna að það sé saga á bakvið tækið, kannski fáum við smá umsögn í athugasemdum.



Já einmitt wtf.. kannski að við fáum smá comment um þetta tæki líka hér að neðan.



Triumph Trophy Trail,,,, töff.



Aðeins preppaður Rocket sýnist mér...........



Glæsilegur Henderson.


Kv. Óli bruni það fylgja nokkrar myndir frá mér, sem og netföng hjá nokkrum aðilum.


 aceclassics.co.uk                  sammymiller.co.uk

               BillCrosby museum




16.02.2014 20:31

Frá Bristol.




Hér er Andersen við draumahjólið sitt og nóg pláss fyrir gömlu aftan á.



Óli og Grjóni með flott merki þótt hjólin séu kanski ekki eins góð.



Glæsileg 350 Súkka tutaktari og 2 cylindra kanski að DR fái sér eina svona.



Þarna má sjá Vinsent Black Prince græju sem bretinn framleiddi fyrir jakkafatagæjana.



Og önnur jakkagræja.

14.02.2014 19:40

Ace cafe í London.


Einn er sá staður sem öðum er fremri í cafe menningu mótorhjólafólks í Evrópu en það er hinn frægi staður Ace cafe í London. Þarna hittist mótorhjólafólk og sínir sig og sér aðra staðurinn er fornfrægur og var opnaður árið 1938 sem mun vera fæðingarár Hilmars okkar Lútherssonar eða Old Tímers. Þarna hófst allt Cafe race fjörið sem tröllríður nú mótorhjólafólki bæði á suður og norðurey í dag. Við byrjuðum á að fara þangað þegar við komum út til London um daginn og fengum okkur að sjálfsöðu Hammara með alles. En hér eru nokkrar myndir sem ég tók.





Þarna sitja þeir Óli, Hjörtur og Sigurjón  fyrir utan.



Og þarna sá tímalausi með þeim.



Þetta er stór og flottur staður í London.



Það eru ekki bara hamborgarar þarna inni og eru mótorhjól þarna uppstillt.



Þarna er gamli innan um bretana í bretalandi.



Þarna er gamalt Royal Enefild hjól sennilega 650cc



Þarna er liðið að rífa í sig Hammara og þessar líka hlussu frönskurnar með. En hvað kostaði sixpensarinn sem Sigurjón er með á höfðinu ?



Það var ekki mikið af mótorhjólum þarna á þessum árstíma enda bara byrjun febrúar. En þarna er allt kröggt af hjólum yfir sumarið.

12.02.2014 20:03

England 2014.


Jæja þá erum við komnir heim allir 9 frá Englandför Þverhausa 2014. Þótt mismiklir Þverhausar við séum þá bar hópnum saman um að einn væri meiri þverhaus en hinir, þá er það nú önnur saga sem mun vist birtast hér á síðuni. En gaman var á sýningni í Bristol og gaman að sjá stórglæsilegt safn Sammy Miller en kallinn á yfir 400 hjól í toppstandi að öllum gerðum stærðum og ártölum. Eins var gaman fyrir mig einan að fara upp í mitt England að kaupa varahluti í Hondu að sjálfsögðu, en það tók tíma og það of mikinn tíma fyrir tímalausann mann eins og mig enda kostaði það helling að sitja einn eftir í London og allir félagarnir farnir heim til Islands. En hvað gerir maður ekki fyrir HONDU ? Ég tók svolítið af myndum sem ég á eftir að koma með hér síðar en ekki mikið síðar samt en byrja á syrpu af Óla bruna sem sennilega var ekki alveg sáttur hvað það var lítið af Japönskum hjólum á sýningunum en hver verður bara að dæma fyrir sig um svip Óla yfir þessu öllu saman. Við skiptumst í tvö lið enda á tveimur bílum og byrjuðu þeir sem í hinum bílnum voru að nefna hópinn okkar Hringvöðvana. Ég sat ekki lengi á mér að svara fyrir okkar menn og gáfum við þeim nafnið Dick Heads (Skyldist vel í Englandi ) enda hárlitlir menn á höfðinu flestir hverjir og mynntu íllilega á önnur höfuð sem við berum jú vist allir, en það er önnur saga en byrjum á myndunum af Óla eins og fyrr sagði.



Óli no 1.



Óli no 2.



Óli no 3.



Óli no 4.



Óli no 5.



Og Óli no 6. Er virkilega enginn alvöru Honda hérna ? Sagði hann með þessum líka svipnum.


04.02.2014 23:23

Kawasaki H2

Hermann sauð saman samantekt um 750 two-stroke Kawann, flott grein um geggjaða græju í mótorhjólasögunni.

KAWASAKI 750 H2 MACH IV

 


Mynd  fyrstu árgerðinni

 

 

 

Nú eru sumir búnir að vera duglegir að skrifa um ýmis hjól hérna á síðunni og mörg merkileg. Og þar sem það er búin að vera ákveðin Honduslagsíða hérna  J , fannst mér kominn tími á að skrifa um þetta  merkilega mótorhjól sem Kawasaki H2 var og mér fannst mér renna blóðið til skyldunnar að taka það að mér.

 

Krafan á Ameríska markaðnum um sífellt kraftmeiri hjól varð til þess að Kawasaki setti á markað árið 1969 Kawasaki 500 H1 Mach III sem var með þriggja strokka tvígengismótor sem skilaði 60 bhp og fór kvartmíluna undir 13 sek sem dugði samt til þess að hafa flest  bresku hjólin sem voru alveg 250cc stærri. Hjólið náði miklum  vinsældum fyrir það hversu kraftmikið það var og ódýrt og seldist ótrúlega vel, þó svo að aksturseiginleikarnir þættu ekki sérstaklega góðir og fékk það viðurnefnið " Widow maker"

Þessar miklu vinsældir hvöttu þá hjá Kawasaki til dáða og þeir hugsuðu sem svo að fyrst að 500cc hjól skilaði svona miklu af hverju ekki þá bara að stækka mótorinn í 750cc og fá enn meiri kraft sem kraftþyrstir kaupendur vildu?

Þannig að árið 1972 kynntu þeir Kawasaki H2 MACH IV sem var einnig með þriggja strokka tvígengismótor en hann var ekki útboraður 500cc mótor heldur alveg nýr mótor sem var 748cc og skilaði 74 bhp við 6800 sn/mín.  Hjólið var mikil framför frá H1, hafði mun betri aksturseiginleika og var mun kraftmeira.

Mótorinn var með þrykktan sveifarás sem gerði það að verkum að hægt var að stækka hann og bæta við strokk og fjögurra strokka 1000cc hjól eru til. Powerbandið var þannig að hámarkstork og hestöfl eru á 300sn/mín bili þannig að það kemur mikið spark í ákveðnum snúning og framhjólið fór auðveldlega á loft.

Hjólið var með einföldum bremsudisk að framan og borðabremsu að aftan, og það sem var sérstakt við útlitið var að hönnuðirnir settu "racing"stél aftan við sætið, sem gaf hjólinu sérstakan og flottan stíl.

Eitt sterkt einkenni þessara hjóla var hljóðið í mótornum  sem sumir sögðu að minnti á grjótmulningsvél. En það var mjög áhrifamikið þegar hjólinu var gefið í botn.

Þessi hjól voru á þessum tíma kraftmestu götuhjólin og slógu við alræmdum amerískum "muscle cars" eins og Plymouth Barracuda á kvartmílunni. Það var gefið út  að hjólið færi kvartmíluna á 12,0 sek en staðfestir tímar sem ég hef séð eru 12,26 sek, en til samanburðar fór aðalkeppinauturinn á þessum tíma Honda CB750 four kvartmíluna á  rúmlega 13 sek. Þarna var keppnin hjá Japönunum hafin um hverjir gætu smíðað kraftmestu hjólin , en á þessum tíma snerist allt um hvaða hjól var fljótast kvartmíluna. Þessi keppni hélt áfram næstu næstu árin (og er sennilega enn í gangi að vissu marki þó ekki sé einblínt á kvartmílutímana núna).

Kawasaki H2 var framleitt frá 1972-75 og var 1972 árgerðin kraftmest. Þar sem hjólið hafði tvígengismótor var framleiðslu hætt þegar mengunarkröfur jukust.

Þessi hjól hafa mikinn karakter og eru mjög vinsæl og þurfa menn að greiða háar upphæðir í dag fyrir góð eintök.

Cycle magazine var með "Superbike test " árið 1973   þar sem fyrir utan H2  voru testuð  Kawasaki Z1, Norton commando 750, Triumph Trident,  Ducati,  Harley Davidsson og  Honda CB750 four,  að testinu loknu kom þessi umsögn " Kawasaki 750 H2 skilaði lægsta tíma á kvartmílunni  á næst mesta endahraðanum , besta tíma á hringnum , var með mesta bremsukraftinn, mesta torkið og hestaflsmælingu á dyno. Hæsta kraft-/þyngdarhlutfall og á lægsta verðinu"  það er nú varla hægt að gera betur !

 

Það var mjög vinsælt að tuna þessa mótora upp þar sem hægt var að auka aflið mjög mikið . Denco performance í USA sérhæfði sig í þessum breytingum.

Kawasaki 750 H2 á ennþá metið á kvartmílunni í 750cc flokknum með Nitró innspýtingu á  tímanum  7,776 sek  á endahraðanum  270 km/klst og  með bensíni á 8,24 sek. 

 

Svona á persónulegu nótunum þá eignaðist undirritaður svona hjól 1976 þá aðeins 16 ára . Þetta hjól var með Denco performance power hljóðkúta og ég með mína litlu reynslu réði lítið við þetta hjól. En þrátt fyrir það fannst mér upplagt að eyða stórfé í að auka kraftinn í því !  (gáfulegt eða hitt þó heldur)  Ég  ákvað því að taka kit sem hét " King cobra" (töff nafn) og sendi  því cylindra og hedd  til Ameríku þar sem cylindrar voru boraðir í 792cc  og portaðir og hedd plönuð. Einnig fékk ég stærri blöndunga og stífari kúplingu, og átti mótorinn þá að skila 120 hö  í stað þeirra 74 hö sem hann var,  en hjól með þessari breytingu voru að fara undir 11 sek á kvartmílunni.  Ég náði aldrei að prófa þetta almennilega,-en það er önnur saga.

Þetta fyrirtæki var líka með tuning kit í Z1 sem skilaði 150 hö auk þess að vera með breytingakit í fjölda annarra Kawasaki hjóla. Ég set að gamni hérna að neðan upplýsingar  fyrir fróðleiksfúsa um þessar breytingar sem voru í boði á þessum tíma.


Forsíða Cycle guide þar sem H2 er kynnt til sögunnar.



 Kawasaki H2 dragster.


 

Custom H2 (Kwikasfaki)


Denco spekkar yfir kittin í tústrókarann.


Þarna er svo pakki til að hressa uppá Z1 ketilinn.
  • 1
Flettingar í dag: 484
Gestir í dag: 21
Flettingar í gær: 465
Gestir í gær: 44
Samtals flettingar: 780576
Samtals gestir: 55304
Tölur uppfærðar: 19.3.2024 08:29:01